獻儀雙<\/i>撐<\/i>護<\/i>產<\/i><\/i>，
「娘娘<\/i>邊接<\/i>嬤嬤都<\/i>老<\/i>，若太醫<\/i>及<\/i>趕過<\/i>，太後<\/i>個好歹，您又<\/i>幾條命賠？」
「<\/i>！」獻儀被懟<\/i>無話<\/i><\/i>，執拗<\/i>讓隨<\/i>叫<\/i>太醫。
良久，隨<\/i>無法，<\/i>笑著讓<\/i>等好自為之。
兩個<\/i>辰後，<\/i>慘叫<\/i><\/i>，忽而<\/i><\/i><\/i><\/i><\/i>鬆<\/i>，孩兒<\/i>世<\/i>。
<\/i><\/i>盧<\/i><\/i><\/i>嫡<\/i>子，理應普<\/i>同慶。
<\/i><\/i>盧<\/i><\/i>趕回<\/i><\/i>，<\/i>宮<\/i><\/i>被隨<\/i>截<\/i>，
隻<\/i>句太後患病暈厥，太醫都<\/i>皇後處恭候，無<\/i><\/i>診。
就惹得盧<\/i><\/i>當<\/i><\/i><\/i>，直到第<\/i><\/i>才<\/i>甘<\/i>殿<\/i><\/i>。
此<\/i>此刻<\/i><\/i>識到，太後<\/i><\/i>個難纏角<\/i>。
<\/i><\/i>次回<\/i>，<\/i><\/i><\/i><\/i><\/i>沖著<\/i><\/i><\/i>。
瑯琊王氏<\/i>些<\/i>逐漸沒落，族<\/i>子弟<\/i>個能成事<\/i>都沒<\/i>。
或許從<\/i>太後<\/i><\/i><\/i>養，而<\/i>王氏<\/i>頂事，<\/i>隻能夾著尾巴<\/i><\/i>。
如今<\/i>兒子登基，<\/i>終於<\/i>以揚眉吐<\/i>，妄<\/i>通過女<\/i><\/i>鞏固王氏<\/i><\/i>位。
盧<\/i><\/i><\/i><\/i><\/i><\/i>，神<\/i>淡淡<\/i>，「皇後，<\/i>辛苦<\/i>。」
<\/i>掙紮起<\/i>，忍<\/i><\/i>適請罪，<\/i>因為自己<\/i>產，耽誤<\/i><\/i>太後治療，實難贖罪。
「臣妾願<\/i>交<\/i>所<\/i>宮權，閉<\/i><\/i>過，<\/i>夜替母後祈福。」
<\/i><\/i>傷<\/i>再次撕裂，鮮血潺潺流<\/i>。
<\/i><\/i>番<\/i>辭，再次點<\/i>，當<\/i><\/i><\/i><\/i><\/i>孩子，而<\/i><\/i>母親隻<\/i><\/i>痛而已。
盧<\/i><\/i><\/i>到<\/i>被血浸透<\/i><\/i><\/i>，終於<\/i><\/i><\/i>絲慌<\/i>。
「太醫<\/i>呢，都<\/i><\/i>嗎，<\/i>們就<\/i><\/i>樣照顧皇後<\/i>嗎！」
<\/i><\/i>奴仆跪<\/i><\/i><\/i>，誰都<\/i>敢<\/i>話。
<\/i><\/i>傳<\/i>ŧų₌<\/i><\/i>清麗婉轉<\/i><\/i>音，
「皇<\/i><\/i>盡孝<\/i>，也<\/i>該拿皇後娘娘<\/i>筏子，昨<\/i>兇險您未曾見到，若<\/i>太醫真<\/i><\/i><\/i>，恐怕就<\/i>皇後娘娘<\/i>屍兩命<\/i>。